Τρίτη 25 Αυγούστου 2009

γυρισαν και ειναι καφε

οι κατοικοι της κυρ΄Αθηνας γυρνουνε.

και ετσι:

ο Παλαμας στην Ακαδημιας εχει και παλι πονοκεφαλο απο τα οχηματα που περνουν απο εμπρος τους και οχι γιατι τα τζιτζικια δινουν το ρεσιταλ.

ακουμε παλι τα "Ε! για ησυχια ρε!" του κυριου απεναντι (που υποψιαζομαι πως ειναι αυτος που του ανηκει το ανατριχιαστικο ξυπνητηρι στις 5).

εχουμε ενα - μικρο ειναι η αληθεια- θεμα να βρουμε και παλι το παρκινγκ.

πρεπει να φευγουμε απο τον δρομο που περπατουμε αμεριμνοι γιατι περνα ενα αυτοκινητο, πισω εμπρος ή διπλα μας.

βλεπουμε πιο πολλους ανθρωπους απο οτι κατσαριδες.

χρειαζεται να περιμενουμε στα φαναρια αντι να περναμε αερα απεναντι στη Σταδιου.

το βραδυ οταν ο ηλιος πεφτει βλεπουμε αυτα τα μικρα φωτακια απο τα σπιτια, που μας ειχαν λειψει.

εχουμε περισσοτερες επιλογες ανθρωπων που βλεπουμε στον κοσμο που θα θελαμε να ξερουμε την ιστορια τους.

καλως ηρθατε λοιπον καφε κατοικοι. μας λειψατε, μα την βγαζαμε φινα και οσο εσεις την καλοπερνουσατε αλλου.

Κυριακή 16 Αυγούστου 2009

τα κοτσομπολια

ειναι λιγο ξεφτιλα ξερω γω να μενεις σε ενα δρομο και να μην εχεις την ιδεα απο που πηρε το ονομα της.

Ο Μανωλης λοιπον ηταν δημαρχος της Αθηνας το ΄14 και φιλαρακι του Βενιζελου και ανακατωθηκε με την ιδρυση του κολλεγιου Αθηνων και την σχολη των νοσοκομων του ερυθρου σταυρου και μια απο της κορες του ηταν η Δελτα η Πηνελοπη που γκαβλωνε με τον Ιωνα τον Δραγουμη που ομως αυτος παντρευτηκε με την σειρα του την Κοτοπουλη την Μαρια, γιατι δεν ειναι τωρα πραγματα αυτα να κανουν, αλλωστε ειναι γνωστο τοις πασοι πως δεν μπορεις να πινεις και τσαι και νερο και ασε που ο Ιων ηταν και μικροτερος της (ντροπη και αισχυνη!). ο Μανωλης μας ηταν μεσα στους αυτουργους της δολοφονιας του Ιωνα του Δραγουμη μα ολοι τον θυμουνται ως εθνικο ευεργετη (μαλλον για τα κολλεγια και τους σταυρους και οχι για τσι δολοφονιες μα δεν παιρνω και ορκο).

Ο αλλος του ο γιος (του Μανωλη) ειναι ο Τρελαντωνης και αυτος που εφτιαξε και το μουσειο Μπενακη, οχι αυτο που ειναι στην Πειραιως (που δεν την λενε Πειραιως μα Τσαλδαρη), μα το αλλο στην Βασιλισσης Σοφιας και πολυ λεει το αγαπησε το μουσειο ο Τρελαντωνης που ηθελε στο τελος να βαλουν και την καρδια του μεσα σε αυτο.

ο Τσαλδαρης ο Παναγης ηταν πρωθυπουργος και μεγας αντικομμουνιστης. για αυτο τον λογο στον δρομο του ολοι βαρανε πρεζα που ειναι ενα γνησια αντικομμουνιστικο ναρκωτικο που το ΚΚΕ δεν εγκρινει μα που η δεξια κυβερνηση της πλουτοκρατιας ευνοει. επιτελους η ιστορια τον δικαιωνει τον Παναγη.

βεβαια ευτυχως που τους φωτησε ο θεος και δεν ονομασαν την Πειραιως "Ιωνος Δραγουμη" δηλαδης για να εχουμε μια ασυνεπεια περιοπης με ολους αυτους τους αλλοδαπους και ολους εμας τους διεθνιστας που τους υποστηριζουμε και ειμαστε "στοιχεια θανατου για το εθνος μας" οπως ελεγε και ο μεγας μαλακας που δεν το πηδηξε τελικα το Πηνελοπακη να του ξελαμπικαρει ο εγκεφαλος.

αυτα.

Κυριακή 9 Αυγούστου 2009

η φωτια της ψυχης μ αγγιζει ξανα

κατεβηκα στην πλατεια, γυρισα με το βραδυνο μου. δεν θα το φαγω ολο τωρα για να εχω κατι να με περιμενει υπομονετικα ως το πρωι που θα ξυπνησω.
μια βολτα μου φανηκε πιο ευκολη απο την μαγειρικη αυτη την στιγμη.
κρατουσα το μικρο μου πακετακι, που μου κοστισε 2 ευρω και 30 λεπτα, οταν ανηφοριζα και οι μονοι που συναντησα ηταν δυο εγγλεζοι τουριστες (απεγνωσμενοι για οδηγιες) δυο γατες, δυο παλικαρια που μου ζητησαν λιγα ψιλα και 2 κατσαριδες.
εγω ανεβαινα μονη μου, μια και μοναχη.

ειναι πολη καλη προπονηση για το πως θα ειναι η ζωη μετα την τελευταια μερα το να μενεις στην Αθηνα αυτην την εποχη.

το πρωι γυριζα στο σπιτι απο την Σκουφα και γουσταρα καθε βημα μου. το πιο ωραιο της υποθεσης μου φανηκε το οτι μπορουσα να ακουω καθε βημα μου οταν τα τζιτζικια σταματουσαν.

μια κατσαριδα μπορει να τραφει για μηνες απο μια και μοναδικη δαχτυλια απο λαδωμενα χερια. το πακετακι με το βραδυνο μου δηλαδη μπορει να θρεψει ολες τις κατσαριδες της Αθηνας.

χτες λαβαμε ενα γραμμα κατω απο την πορτα απο την κυρια Τ. απο το πανω διαμερισμα που μας παρακαλουσε να μαζεψουμε τα μπουκαλια της μπυρας απο το μπαλκονι καθως (λεει) μαζευουν κατσαριδες.

χμ. με βρισκει σκεπτικη. τα μαζεψα ομως, ειμαι σιγουρη οτι αυτο την ευχαριστησε και οτι τωρα νοιωθει πιο ασφαλης, γνωριζοντας πως οι κατσαριδες θα σταματησουν να μπεκροπινουν στο μπαλκονι μας και θα τριγυριζουν σαν τις αλητισσες στο δρομο ψαχνοντας απεγνωσμενες κατι να φαν και ετσι οι κακομουτσουνες γατες θα εχουν την ευκαιρια τους να τις κανουν μια χαψια.

μου αρεσει που ειμαστε λιγοι την αθηνα, σημαντικα λιγοτεροι απο τις κατσαριδες, μα θα ηταν τοσο μεγαλο ψεμα αν πω πως σημερα το βραδυ δεν μου λειπεις εσυ.