το χασιμο

να ξεκαθαρισω οτι αν και ο τιτλος υπονοει οτι υπαρχει ενα χασιμο, ενα συγκεκριμενου τυπου χασιμο, εδω θα βρειτε δυο λογιων. τις περιπλανησεις και το αληθινο αυθεντικο και σε φορες ενοχλητικο: "που ειμαι διοαλε?"
οι περιπλανησεις ξεκινουν ειτε προγραμματισμενα του τυπου " παμε καμια αυτοκινηταδα να παρουμε τον αερα?" ή ντιπ απογραμματιστα του τυπου: " ας μην παμε σπιτι ακομα, παμε να δουμε τι χρωμα εχει η Συγγρου"
οι διαδρομες ειναι παντα μεγαλες. η διαθεση ειναι παντα καλη. οι εκπληξεις σιγουρες. η αξιολογιση των περιοχων απαραιτητη.
σε τετοιες βολτες εχω μαθει πως τα Βριλισεια εχουν εξαιρετικους ποδηλατοδρομους, παντου οπου κοιταξα και οτι στην πλατεια με το κεφαλι του κολοκοτρωνη κανουν κρεπες τοσο μεγαλες που καταληγουν να ειναι γευμα.
διαπιστωσα με θαυμασμο πως η Φιλοθεη ειναι η πιο ομορφη περιοχη (αν και σαν εδω δεν εχει) πως το Ψυχικο εχει ενα καρο roundabouts (σχεδον Α55) και απειρα δεντρα.
πως η Συγγρου ειναι η μονη Λεωφορος που μπορεις να κρατησεις την 5η ταχυτητα για πολυ ωρα και πως η Ποσειδονως (αν και πολυ καλη σε φασεις) ειναι επικινδυνη.
και ενα σωρο αλλα, μα καθε πραμα στον καιρο του.

υπαρχουν βεβαια και τα κακα χασιματα που απλα χανεσαι γιατι πηρες μια λαθος στροφη και εχεις βρεθει σε περιοχες που εχεις απλα ακουσει το ονομα τους στην τηλεοραση και απλα θες να πας σπιτι.
μα οχι η κυρια Αθηνα τοτε θα σου εκδικηθει με ελαχιστες ταμπελες με μπερδευτικα φαναρια και σημανσεις και τον ρουφηξες.
κατανοω και επιθυμω να συνεχισω σε καποιες απο αυτες τις τυχαιες περιπλανησεις μα καποιες φορες οι συνθηκες δεν ειναι οι καταλληλες.
μα μεσα μου δεν ειναι το χασιμο που βριζω αυτο ειναι μια εκπληξη που θα πρεπε να μας κανει να χαιρομαστε μα σιχτιριζω την βενζινη που τελειωνει, την καταραμενη νυστα μου, τα σπασμενα μου γυαλια και την μαλακισμενη συνοδηγο που δεν νογαει να το βουλωσει.

μα ισως, ισως λεγω να βγει και απο αυτο κατι καλο.